Abraham

Abraham bur i ein by som heiter Ur. Gud befaler at han skal fare derfrå, saman med familien sin. Han dreg til landet Kanaan. Gud gjev Kanaan til Abraham og etterkommarane hans. Han lovar at Abraham skal bli stamfar til eit stort folk.

Gud vil teste om Abraham er lydig mot han. Han bed Abraham drepe sonen sin, Isak, og ofre han til Gud. Abraham skal til å gjere som Gud seier. I siste liten blir Isak redda. Ein engel kjem og gjev Abraham ein vêr, som han kan ofre i staden. Engelen fortel Abraham at Gud vil vere spesielt glad i han, fordi han er så lydig.

Gud lagar ei pakt med Abraham. Ei pakt er ein avtale. Pakta var at Gud skulle vere den einaste guden til Abraham. Abraham skulle få ei stor slekt, som skulle vere Guds folk.

Jødane reknar Abraham som stamfaren sin, gjennom sonen Isak. Dei kallar han derfor Abraham Aveinu, som tyder Vår far Abraham. Jødar meiner at avtalen mellom Gud og Abraham er gyldig enno. Han er eit førebilete for alle jødar, når det gjeld tru og lydigheit. Abraham er òg profet i jødedommen.

I kristendommen er Abraham eit menneske, som trudde på Gud på ein perfekt måte. Han var lydig og gjorde alt Gud ba om. Kristne reknar Jesus som ein direkte etterkommar etter Abraham. Kristne trur òg at det er dei som er Abrahams barn, og dei som blir velsigna av Gud.

I islam er Abraham ein viktig profet. Abraham fekk bodskap frå Gud før Muhammed. Han blir kalla «venen til Gud». Han er stamfaren til arabarane, gjennom sonen Ismael. Ibrahim er den arabiske forma av namnet Abraham.

• jødedom
• islam
• kristendom
• Bibelen